Η αλήθεια είναι ότι ένα καλό σπιτικό φύλλο για πίτες κάνει τη διαφορά. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για αλμυρές ή γλυκές πίτες, και το αποτέλεσμα θα είναι πάντα τραγανό και ακαταμάχητο. Εγώ το χρησιμοποιώ για τη χωριάτικη τυρόπιτά μου και όλοι μου ζητούν τη συνταγή.
Υλικά για το φύλλο {μεγάλο ταψί}
3 νεροπότηρα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 νεροπότηρο χλιαρό νερό + 1/2 επιπλέον
1 κ.σ. αλάτι
1/4 της κούπας ελαιόλαδο
1 πλάκα Βιτάμ για άλειμμα
Για τη γέμιση
1 γιαούρτι αγελάδας
4-5 αβγά
1/4 της κούπας γάλα
400 γρ. φέτα
μια τσιμπιά αλάτι
2-3 κ.σ. λιωμένο βιτάμ
Εκτέλεση
Ρίχνουμε τα 4 πρώτα υλικά μας {μόνο το 1 νεροπότηρο για αρχή και αν είναι στεγνή η ζύμη προσθέτουμε το επιπλέον, σιγά-σιγά} σε μια μεγάλη λεκάνη και πλάθουμε έντονα για 4′-5′ μέχρι να πάρουμε μια ελαστική ζύμη που κολλάει ελαφρώς στα χέρια. Σκεπάζουμε και αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για 15′.
Βγάζουμε τη ζύμη από τη λεκάνη, την τοποθετούμε στο πλαστήρι και πλάθουμε ξανά 2 με 3 φορές.
Χωρίζουμε τη ζύμη με τη βοήθεια ενός μαχαιριού σε μικρές μπαλίτσες, 12 μπαλίτσες για τη βάση και 10 για να καλύψουμε τη γέμιση. Οι μπαλίτσες μας πρέπει να είναι σκεπασμένες καθ όλη τη διάρκεια με μια νωπή πετσέτα για να μη ξεραθεί η επιφάνεια τους.
Παίρνουμε μια, μια μπαλίτσα {η Φλωρινιώτικη ντόπια ονομασία είναι “πουπτσίνα”}, αλευρώνουμε τοπικά μαζί και τη μπαλίτσα, την πατάμε απαλά με την παλάμη μας και ανοίγουμε με τη βοήθεια του πλάστη σε μικρά φύλλα, με διάμετρο περίπου 15cm.
Όταν ανοίγουμε τη μπαλίτσα σε φύλλο, την περιστρέφουμε κάθε φορά και μαζί “σέρνουμε” από κάτω της την περίσσεια του αλευριού. Προσπαθούμε τα φύλλα να είναι διαμετρικά ίσα μεταξύ τους.
Με τη βοήθεια ενός πινέλου μαγειρικής βουτυρώνουμε την επιφάνεια του σχηματισμένου πλέον φύλλου μας και πάνω του τοποθετούμε το επόμενο και ούτω καθεξής μέχρι να τοποθετήσουμε και τα 12 φύλλα το ένα πάνω στο άλλο. Το τελευταίο φύλλο το κάνουμε λίγο μεγαλύτερο και σκεπάζουμε μ’ αυτό τα υπόλοιπα αλλά δεν το βουτυρώνουμε. Βάζουμε τη στοίβα μας αυτή στο πιάτο με το αλουμινόχαρτο, καλύπτουμε και τοποθετούμε στο ψυγείο. Την ίδια διαδικασία ακολουθούμε και με τις υπόλοιπες μπαλίτσες μας.
Μετά από 30′ περίπου βγάζουμε από το ψυγείο την πρώτη στοίβα που σχηματίσαμε {τη βάση δηλαδή}, αφαιρούμε από το αλουμινόχαρτο και βάζουμε στο αλευρωμένο πλαστήρι μας. Σχηματίζουμε με τα δάχτυλα των χεριών μας επιφανειακές τρύπες, αλευρώνουμε και αρχίζουμε το άνοιγμα του φύλλου με τον πλάστη μας για να σχηματίσουμε ένα μεγάλο και ενιαίο πλέον φύλλο.
Το φύλλο αυτό που θα τοποθετήσουμε στη βάση του ταψιού μας το ανοίγουμε για να καλύψει επαρκώς και τα πλαϊνά του. Στρώνουμε το φύλλο στο ταψί μας με τη βοήθεια του πλάστη μας, το βουτυρώνουμε και αφού ανοίξουμε το δεύτερο φύλλο μας προσθέτουμε τη γέμιση.
Το δεύτερο φύλλο το ανοίγουμε περίπου όσο είναι το ταψί μας, το τυλίγουμε στον πλάστη και το τοποθετούμε πάνω στη γέμιση με ζιγκζαγκοτές κινήσεις.
Εδώ είναι μερικά μυστικά για να γίνει το σπιτικό φύλλο σας ακόμα πιο επιτυχημένο:
- Νερό: Το νερό που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να είναι χλιαρό. Η ποσότητα μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τύπο του αλευριού, οπότε προσθέστε το σταδιακά.
- Ξεκούραση: Η ξεκούραση της ζύμης είναι απαραίτητη. Κάνει τη ζύμη πιο ελαστική και πιο εύκολη στο άνοιγμα.
- Μπαλίτσες: Κρατήστε τις μπαλίτσες της ζύμης καλυμμένες με μια νωπή πετσέτα για να μην ξεραθούν και να παραμείνουν εύπλαστες.
- Άλειμμα: Η χρήση της μαργαρίνης ανάμεσα στα φύλλα είναι το μυστικό για να γίνουν τραγανά και να μην κολλήσουν μεταξύ τους.
Καλές Πίτες.
