Το προζύμι είναι η ψυχή του σπιτικού ψωμιού. Κι αν κάποια στιγμή δεις ότι η προζύμη σου δεν φουσκώνει όπως παλιά ή αργεί να δουλέψει, μην ανησυχείς καθόλου! Εγώ το έχω πάθει πολλές φορές και έχω βρει απλούς τρόπους να το «ζωντανέψω» ξανά. Με λίγη φροντίδα, σωστό τάισμα και τη σωστή θερμοκρασία, η προζύμη ξαναγίνεται δυνατή και το ψωμί βγαίνει πάλι αφράτο και μυρωδάτο.
Για σιταρένια προζύμη
-
Όταν το ταΐζω, προσθέτω λίγο λευκό (μη βυνοποιημένη) βύνη*. Αυτό τη βοηθά να ενεργοποιηθεί και να φουσκώσει πιο ζωηρά.
-
Κάποιες φορές, την ταΐζω με αλεύρι ολικής άλεσης για 1–2 μέρες. Έτσι παίρνει περισσότερη “τροφή” και ξαναδυναμώνει.
Για προζύμη σίκαλης
-
Για λίγες μέρες (ή και για μια εβδομάδα), το ταΐζω σε ίσες αναλογίες: ίση ποσότητα προζύμης, νερού και αλευριού.
-
Ανεβάζω τη θερμοκρασία φύλαξης γύρω στους 28°C. Με τη ζέστη ενεργοποιούνται πιο γρήγορα οι φυσικοί μικροοργανισμοί της σίκαλης και “ξυπνούν” ξανά.
☝️ Μικρό Μυστικό
Το δυνατό προζύμη είναι το “κλειδί” για νόστιμο, αρωματικό και ποιοτικό ψωμί. Μόλις ξαναζωντανέψει, θα δεις τη ζύμη σου να φουσκώνει όμορφα και να γεμίζει το σπίτι μυρωδιές φούρνου! ✨
*Πώς φτιάχνω λευκή (μη βυνοποιημένη) βύνη στο σπίτι
Τι θα χρειαστείς
-
2–3 κουταλιές αλεύρι από σιτάρι (λευκό ή ημίσκληρο)
-
½ κουταλάκι ζάχαρη ή μέλι
-
2 κουταλιές νερό (όχι καυτό, χλιαρό είναι τέλειο)
Εκτέλεση
-
Σε ένα μπολάκι ανακατεύω το αλεύρι με το νερό και το μέλι (ή τη ζάχαρη) μέχρι να γίνει ένας πηχτός χυλός.
-
Το αφήνω σκεπασμένο σε θερμοκρασία δωματίου για 10–12 ώρες (ή όλη νύχτα). Έτσι ενεργοποιούνται φυσικά ένζυμα που θυμίζουν αυτά της βύνης.
-
Την επόμενη μέρα, απλώνω το μείγμα σε αντικολλητικό χαρτί και το αφήνω να στεγνώσει πολύ καλά (ή το βάζω στον φούρνο στους 50°C με αέρα για 1–2 ώρες).
-
Μόλις στεγνώσει εντελώς, το τρίβω ή το χτυπάω στο μπλέντερ μέχρι να γίνει πάλι λεπτή πούδρα.
-
Το φυλάω σε γυάλινο βαζάκι καλά κλεισμένο, σε δροσερό και ξηρό μέρος.
