Το ραβανί, λοιπόν, είναι ένα εξαίσιο δείγμα φτωχής κουζίνας – cucina povera, όπως λένε και οι Ιταλοί – το οποίο με απλά υλικά, που βρίσκονται σε κάθε νοικοκυριό, συνοδεύει εξαιρετικά τις μαζώξεις συγγενών και φίλων.
Υλικά
4 ποτήρια του νερού ελαιόλαδο
4 ποτήρια του νερού ζάχαρη
4 ποτήρια του νερού νερό
1 ποτήρι του νερού χυμό πορτοκαλιού
1 ξύλο κανέλας
2 κουταλιές της σούπας μέλι
500 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
950 γρ αλεύρι
Προαιρετικά λίγο γαρύφαλλο
Σουσάμι για το ταψί και για από πάνω
Εκτέλεση
Σε μία κατσαρόλα προσθέτουμε το ελαιόλαδο, την ζάχαρη, το νερό, το χυμό πορτοκαλιού και το ξύλο κανέλας και τα βάζουμε να βράσουν 5 λεπτά. Μόλις βράσει προσθέτουμε και το μέλι και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στο μισό. Αφαιρούμε το ξύλο κανέλας. Προσθέτουμε όλο το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να απορροφήσει όλο το σιρόπι. Τότε αρχίζουμε και προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι ανακατεύοντας με την ξύλινη κουτάλα. Το μείγμα μας είναι έτοιμο μόλις ξεκολλάει από τα τοιχώματα.
Αποσύρουμε από την φωτιά και βάζουμε το μείγμα σε ένα ταψί με ψηλά τοιχώματα όπου μέσα έχουμε ρίξει σκόρπια λίγο σουσάμι. Απλώνουμε το μείγμα σε όλο το ταψί και κόβουμε σε τριγωνικά κομμάτια όπως κόβουμε και τον μπακλαβά και βάζουμε και από πάνω σουσάμι. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για περίπου 50 λεπτά. Θέλουμε να κάνει κρούστα από πάνω αλλά να μην μας καεί. Μόλις είναι έτοιμη πασπαλίζουμε με ζάχαρη κρυσταλλική και τριμμένη κανέλα.
Επιπλέον:
Μπορούμε αν θέλουμε πιο έντονο άρωμα πορτοκαλιού να αντικαταστήσουμε όλο το νερό με χυμό πορτοκαλιού και να προσθέσουμε και ξύσμα από πορτοκάλι.
Παραδοσιακά αυτό το γλυκό γίνεται με ελαιόλαδο αλλά αν σας φαίνεται πολύ βαρύ στη γεύση μπορείτε να το κάνετε με ηλιέλαιο απλά δεν θα έχει το ίδιο άρωμα.
Ιδανικά, για έξτρα απόλαυση, θέλουμε η κρούστα που θα δημιουργηθεί στο πάνω μέρος του γλυκού να γίνει τραγανή!
Ευχαριστούμε τον chef telemachus
