Τηγανητά ζυμαράκια της γιαγιάς

Αχ, τα τηγανητά ζυμαράκια της γιαγιάς! Μια ανάμνηση ζεστή και γλυκιά, γεμάτη με παιδικές χαρές και ανέμελες στιγμές. Η μυρωδιά τους που πλημμύριζε το σπίτι, η ζεστή αγκαλιά της γιαγιάς, η λαχτάρα για το πρώτο ζουμερό δάγκωμα… όλα συνθέτουν ένα γευστικό ταξίδι στον χρόνο.

Η συνταγή, απλή μα τόσο γευστική.

Υλικά αγνά, φτιαγμένα με μεράκι, ζυμωμένα με αγάπη. Η γιαγιά, με τα μαγικά της χέρια, έδινε σχήμα στα ζυμαράκια, τα οποία έβγαιναν από το καυτό λάδι χρυσαφένια και τραγανά.

Κάθε μπουκιά, μια έκρηξη γεύσης. Η ζάχαρη άχνη, σαν χιόνι, κάλυπτε τα ζεστά ζυμαράκια, δημιουργώντας ένα γλυκό και ακαταμάχητο σιροπιαστό αποτέλεσμα. Κανέλα, μέλι, ή ακόμα και τυρί, έρχονταν να προσθέσουν την δική τους πινελιά, ικανοποιώντας κάθε γούστο.

Υλικά:

2 αυγα
500 ml. γάλα
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
1 κιλό αλεύρι (μπορεί να πάει λίγο ακόμα)

Εκτέλεση

Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε ένα μπολ. Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε με ένα πιρούνι τα αυγά, προσθέτουμε το γάλα, ζάχαρη, το αλάτι και τη μαγια, ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν.
Στη συνέχεια προσθέτουμε σε αυτά το αλεύρι σε δόσεις και ανακατεύουμε.
Τέλος, ζυμώνουμε μια απαλή ζύμη, όταν η ζύμη σταματήσει να κολλάει στα χέρια, σταματάμε να προσθέτουμε το αλεύρι.

Το αφήνω στο ψυγείο για ένα βράδυ ή 2-3 ώρες αν δεν εχουμε χρόνο (το αλείφω με λίγο λάδι το μπολ και την ζυμη και το σκεπάζω με μια μεμβράνη για να φουσκώσει).
Αφού κάψει το λάδι, περνουμε δόσεις από το ζυμάρι τις ισιωνουμε στο χέρι και τις ρίχνουμε μέσα  στο λάδι να ροδίσουν. Τις γυρίζουμε κι από την άλλη πλευρά.
Αφού ροδίσουν κι από την άλλη, τις βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας.
Βάζουμε σε πιατέλα τις τηγανίτες και περιχύνουμε με ζαχαρη άχνη, πετιμέζι, μέλι ή κανελοζάχαρη.

Καλή Απολαυση